Uw huisdier overlijdt…
Meer dan “gewoon” een dier…
Meer en meer beschouwen eigenaars hun huisdier als een echt lid van het gezin. Daarom is het zo moeilijk hen te zien ouder worden of doodgaan. Sterft je dier bij een ongeval of door een plotse ziekte, dan word je als eigenaar onverwacht met de dood geconfronteerd. Je hebt je niet kunnen voorbereiden op het verlies. Ook als er geen andere mogelijkheden meer zijn en je moet beslissen om je dier te laten inslapen, sta je voor een moeilijke periode. Misschien kan het helpen om op voorhand met je dierenarts te bespreken wat de mogelijkheden zijn en hoe de euthanasie zal verlopen. Wil je je dier thuis laten inslapen of op de praktijk? Indien er kinderen zijn, kunnen of willen ze dan bij de euthanasie aanwezig zijn? Hebben ze eventueel de mogelijkheid om achteraf nog afscheid te nemen? Zal het dier begraven of gecremeerd worden? …
Na het overlijden van je geliefd huisdier, is een rouwperiode heel normaal. Hoe erg en hoe lang je om een dier treurt, is erg persoonsgebonden. Probeer je de fijne momenten met je dier te herinneren. Probeer mensen te vinden die je verdriet begrijpen. Besef dat een nieuw huisdier je oude vriend niet kan vervangen, maar voor sommige mensen wel kan helpen om hun verdriet te verwerken. Of en wanneer je een nieuw dier in huis opneemt, hangt dus helemaal van jezelf af.
Als je kinderen hebt, tracht dan de dood van jullie huisdier en je eigen verdriet daarbij niet voor hen te verstoppen. Antwoorden als “onze Pruts is weg” of “hij slaapt en zal nooit meer wakker worden” kunnen heel verwarrend zijn. Beantwoord hun vragen en geef ook hen de mogelijkheid om hun verdriet te uiten of afscheid te nemen als ze dat wensen. Als er nog andere dieren in huis zijn, vergeet dan niet om hen extra aandacht te geven. Ook zij kunnen hun huisgenoot missen en zich daardoor plots anders gedragen. We wensen je veel sterkte.
Wanneer kan euthanasie een oplossing zijn?
Kan je huisdier nog plezier beleven? Heeft hij of zij nog interesse voor de omgeving? Heeft hij of zij veel pijn? Bij het beantwoorden van deze vragen is het belangrijk dat we onze eigen opvattingen en angsten opzij zetten en enkel aan het belang van het dier denken. Verlies van levenskwaliteit door een ongeneeslijke ziekte, te hevige pijn, vergevorderde ouderdomszwakte, verlammingen waar operatief niet kan ingegrepen worden, omstandigheden die het houden van het dier onmogelijk maken zoals continu verlies van urine en stoelgang, agressie die niet behandeld kan worden,…kunnen een reden zijn om tot euthanasie over te gaan. Elk ziekteverloop is anders. De aard en ernst van de aandoening en de algemene conditie van het dier spelen een rol. Uiteindelijk kan alleen de eigenaar in overleg met zijn dierenarts beslissen of het leven van zijn dier nog de moeite waard is om geleefd te worden.
Wat gebeurt er met mijn overleden dier?
Na de dood van een huisdier, heb je als eigenaar verschillende mogelijkheden, met elk hun kostprijs. Vraag hier op voorhand naar. Je kan beslissen om je overleden dier bij de dierenarts te laten, die het dan laat ophalen door een erkende firma of voor u bij het crematorium laat bezorgen. Dit gebeurt met een kleine discrete koelwagen. Je kan kiezen voor een (individuele) crematie in een speciaal huisdierencrematorium. Vraag adressen of folders van het dichtstbijzijnde crematorium aan je dierenarts. Het crematorium kan het dier bij de dierenarts ophalen of je kan het er zelf naartoe brengen. Als je wil, kan je bij de crematie aanwezig zijn. Voor sommige eigenaars is het belangrijk om de as van hun overleden huisdier achteraf mee te nemen of bezorgd te krijgen in een urne.
Begraven is een andere mogelijkheid. Dit kan op een speciaal dierenkerkhof of in je eigen tuin. Aan dit laatste zijn wel een hele hoop voorwaarden verbonden. Je mag enkel je eigen dier begraven als het minder dan 10 kg weegt én op voorwaarde dat het politiereglement van je gemeente dit niet verbiedt. Ook mag je dier niet gestorven zijn aan een op mens of dier overdraagbare ziekte. Zorg ervoor dat het dier begraven wordt in een put van minimum 0.5 meter diep en dat er enkel biologisch afbreekbaar materiaal mee begraven wordt. Begraven mag ook enkel in zandgrond en niet in leem- of kleigrond en op voorwaarde dat het dier boven het grondwaterniveau komt te liggen.
Al deze mogelijkheden gelden enkel voor “gezelschapsdieren” zoals honden, katten, kleine knaagdieren,… Geitjes, een hangbuikzwijntje, … dat eventueel voor de kinderen in de tuin gehouden wordt, worden beschouwd als “nutsdieren” en moeten na hun overlijden op het “bedrijf” van de eigenaar blijven en daar door een erkende destructiedienst opgehaald worden. Je dierenarts kan je hierbij begeleiden.